تاثیر واکنش درونزای سیاستگزار پولی به تکانه‌‌‌‌های نفتی بر بخش‌های داخلی و خارجی یک کشور صادرکننده نفت: مورد ایران

بررسی واکنش سیاستگزار پولی به‌هنگام بروز تکانه نفتی می‌تواند راهگشای طراحی سیاست پولی به‌گونه‌ای باشد که اثرات منفی ناشی از تکانه نفتی کاهش یابد. تکانه نفتی منجر به تغییر حجم پول شده و در نتیجه موجب واکنش درونزای سیاستگزار پولی می‌گردد. مسئولین پولی می‌توانند به‌صورت منفعلانه و یا فعالانه عمل نمایند. در حالت فعالانه جهت جلوگیری از ایجاد تورم آن‌ها سیاست انقباضی پولی به‌کارمی‌گیرند، که این سیاست پولی می‌تواند پیش‌بینی‌شده و یا پیش‌بینی‌نشده باشد. با وجود اهمیت این موضوع، تاکنون در پژوهش‌های انجام شده به اثرات ناشی از نوع واکنش درونزای سیاستگزار پولی در ایران به‌عنوان کشور صادر کننده نفت توجه نشده ‌است. هدف این پژوهش پر کردن این خلاء می‌باشد. در این راستا با بکارگیری یک الگوی تعادل عمومی تصادفی پویای باز، به بررسی تاثیر نوع واکنش مسئولین پولی در زمان بروز تکانه نفتی بر بخش‌های خارجی و داخلی اقتصاد می‌پردازد. نتایج کالیبراسیون الگو نشان می‌دهد که اثر افزایشی تکانه نفتی بر تورم در حالت سیاست پولی قابل پیش‌بینی به‌دلیل شکل‌گیری انتظارات تورمی، بیشتر از حالت سیاست پولی غیرقابل پیش‌بینی می‌باشد. البته تاثیر تکانه نفتی بر تولید و سرمایه گذاری مستقل از نوع سیاست پولی می‌باشد. علاوه ‌براین، تکانه نفتی مثبت سبب کاهش نسبت تراز تجاری غیرنفتی به تولید ناخالص داخلی و بهبود نسبت تراز تجاری به تولید ناخالص داخلی می‌گردد، که این اثرات در حالت سیاست پولی قابل پیش‌بینی بیشتر می‌باشد. بنابراین شیوه اعمال سیاست پولی نقش معنی‌داری در نحوه تاثیر تکانه نفتی بر تورم و نسبت تراز تجاری به محصول دارد.